Lech Gładysiewicz - Zakład Systemów Maszynowych
Menu główne:
Lech Gładysiewicz
Zespół
Prof. dr hab. inż. Lech Gładysiewicz, prof. zw.budynek: L-1 Politechniki Wrocławskiej
ul. Na Grobli 15, 50-421 Wrocław
pokój : 393
tel.: (+48) 71 3206893
e-mail: lech.gladysiewicz@pwr.edu.pl
dorobek naukowy: baza Politechniki Wrocławskiej - DONA
Prof dr hab. inż. Lech Gładysiewicz jest absolwentem Wydziału Mechanicznego Politechniki Wrocławskiej. Reprezentuje specjalność budowa i eksploatacja maszyn. Wychowanek prof. Tadeusza Żura twórcy wrocławskiej szkoły naukowej transportu taśmowego. Jego dorobek naukowy obejmuje ponad 180 publikacji (wiele zagranicznych) i 4 patenty. Jest specjalistą z zakresu maszyn górniczych i transportu kopalnianego. W pracach badawczych koncentruje się na zagadnieniach związanych z transportem taśmowym. Jest autorem książki „Przenośniki taśmowe. Teoria i obliczenia”, w której przedstawił własne autorskie metody obliczeń projektowych różnych typów przenośników taśmowych. Ma znaczące osiągnięcia we współpracy z przemysłem, głównie z górnictwem rud miedzi i górnictwem węgla brunatnego. W oparciu o jego badania powstał system komputerowy do obliczeń projektowych przenośników taśmowych wdrożony i stosowany w kopalniach węgla brunatnego, kopalniach rud miedzi oraz kilku zakładach produkujących przenośniki taśmowe. Wiele jego prac badawczych ma wdrożenia przemysłowe. Wśród nich można wymienić nowatorskie rozwiązania techniczne oraz prototypy takie jak:
- pierwszy w Polsce przenośnik rurowy w Hucie Miedzi „Głogów”
- taśmowy napęd pośredni w kopalni miedzi „Rudna”
- opracowany w ramach projektu celowego prototypowy przenośnik modułowy do ekstremalnie niskich pokładów rud miedzi w kopalni „Polkowice-Sieroszowice” – (zastosowane patenty Kandydata)
- nowe krążniki o minimalnych oporach ruchu z uszczelnieniem ferromagnetycznym zastosowane w KWB „Bełchatów” (współautor patentu)
- linowy napęd pośredni
- efektywny ekonomicznie przenośnik taśmowy dla kopalń rud miedzi (o obniżonych oporach ruchu podwyższonej sprawności napędu).
Za opracowanie modułowego przenośnika uzyskał Nagrodę Zarządu Oddziału Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Mechaników Polskich w Legnicy i tytuł Mistrza Techniki Zagłębia Miedziowego oraz Nagrodę Federacji Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych Naczelnej Organizacji Technicznej Dolnego Śląska i tytuł Dolnośląskiego Wicemistrza Techniki. Wypromował siedmiu doktorów, a jeden z wychowanków obronił pracę habilitacyjną i jest profesorem nadzwyczajnym. W dorobku dydaktycznym ma wykłady na Wydziale Geoinżynierii, Górnictwa i Geologii, na Wydziale Mechanicznym Politechniki Wrocławskiej, na Wydziale Górnictwa i Geologii Politechniki Śląskiej w Gliwicach oraz na Studium Podyplomowym AGH w Krakowie. Wielokrotnie wyróżniono go nagrodami Rektora, Dziekana i Dyrektora Instytutu.
Przebieg pracy naukowej i zawodowej:
od 2012 Prodziekan ds. nauki i rozwoju kadry naukowej Wydziału Geoinżynierii, Górnictwa i Geologii Politechniki Wrocławskiej
2011 - 2016 z powołania Ministra Gospodarki członek Rady Naukowej Głównego Instytutu Górnictwa w Katowicach
od 2011 z powołania Prezesa Głównego Urzędu Górniczego członek Komisji Bezpieczeństwa Pracy w Górnictwie 2005-2012
od 2007 przez dwie kadencje Dziekan Wydziału Geoinżynierii, Górnictwa i Geologii Politechniki Wrocławskiej oraz członek Senatu Politechniki Wrocławskiej wybierany na kolejne kadencje w skład Komitetu Górnictwa PAN 2004 tytuł profesora nauk technicznych
od 2000 założyciel i przewodniczący Komitetu Naukowego kwartalnika naukowotechnicznego "Transport Przemysłowy" (obecnie „Transport Przemysłowy i Maszyny Robocze”)
od 2002 Kierownik Zakładu Systemów Maszynowych w Instytucie Górnictwa Politechniki Wrocławskiej
2002 - 2005 członek Senatu Politechniki Wrocławskiej
1996 - 2002 przez dwie kadencje dyrektor Instytutu Górnictwa Politechniki Wrocławskiej i członek Senatu Politechniki Wrocławskiej
1996 - 2000 członek Rady Nadzorczej Zakładów Mechanicznych "LENA" Spółka z o.o. w Wilkowie
od 1995 profesor nadzwyczajny w Politechnice Wrocławskiej
1996 - 2002 przez dwie kadencje dyrektor Instytutu Górnictwa Politechniki Wrocławskiej i członek Senatu Politechniki Wrocławskiej
1996 - 2000 członek Rady Nadzorczej Zakładów Mechanicznych "LENA" Spółka z o.o. w Wilkowie
od 1995 profesor nadzwyczajny w Politechnice Wrocławskiej
1993-1996 Dziekan Wydziału Górniczego i członek Senatu Politechniki Wrocławskiej
1991 - 1993 członek Senatu Politechniki Wrocławskiej
1991 - 1993 członek Senatu Politechniki Wrocławskiej
1991-1993 Dyrektor Instytutu Górnictwa Politechniki Wrocławskiej
1990 - 1991 Prodziekan Wydziału Górniczego Politechniki Wrocławskiej
1990 praca habilitacyjna "Methode zur Ermittlung der Hauptwiderstände des Gurtbandförderers unter besonderer Berücksichtigung der Gurteigenschaften" (polski tytuł:- "Metoda obliczania oporów głównych przenośnika taśmowego ze szczególnym uwzględnieniem własności taśmy"). Akademia Górnicza we Freibergu (Niemcy), Wydział Nauk Technicznych
1981 - 1982 roczny staż naukowy w Uniwersytecie technicznym w Delft w Holandii, Wydział Mechaniczny, Sekcja Transportu 1981 Nagroda Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki, indywidualna stopnia trzeciego za prace doktorską
od 1980 adiunkt w Politechnice Wrocławskiej. Wydział Górniczy, Instytut Górnictwa
1979 praca doktorska "Metoda obliczania sił w cięgnach przenośnika taśmowego wielonapędowego z taśmowym napędem pośrednim". Instytut Górnictwa Politechniki Wrocławskiej
1990 - 1991 Prodziekan Wydziału Górniczego Politechniki Wrocławskiej
1990 praca habilitacyjna "Methode zur Ermittlung der Hauptwiderstände des Gurtbandförderers unter besonderer Berücksichtigung der Gurteigenschaften" (polski tytuł:- "Metoda obliczania oporów głównych przenośnika taśmowego ze szczególnym uwzględnieniem własności taśmy"). Akademia Górnicza we Freibergu (Niemcy), Wydział Nauk Technicznych
1981 - 1982 roczny staż naukowy w Uniwersytecie technicznym w Delft w Holandii, Wydział Mechaniczny, Sekcja Transportu 1981 Nagroda Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki, indywidualna stopnia trzeciego za prace doktorską
od 1980 adiunkt w Politechnice Wrocławskiej. Wydział Górniczy, Instytut Górnictwa
1979 praca doktorska "Metoda obliczania sił w cięgnach przenośnika taśmowego wielonapędowego z taśmowym napędem pośrednim". Instytut Górnictwa Politechniki Wrocławskiej
1976 Podyplomowe Studium Naukoznawstwa i Pedagogiki. Politechnika Wrocławska
od 1975 starszy asystent naukowo-badawczy w Politechnice Wrocławskiej. Wydział Górniczy, Instytut Górnictwa
od 1975 starszy asystent naukowo-badawczy w Politechnice Wrocławskiej. Wydział Górniczy, Instytut Górnictwa
od 1974 asystent naukowo-badawczy w Politechnice Wrocławskiej. Wydział Górniczy, Instytut Górnictwa
1969 - 1974 Studia na Wydziale Mechanicznym Politechniki Wrocławskiej, specjalność Maszyny i Urządzenia Górnicze
1969 - 1974 Studia na Wydziale Mechanicznym Politechniki Wrocławskiej, specjalność Maszyny i Urządzenia Górnicze